Toen ik nog maar net een paar maanden bezig was met de opleiding tot Allround fotograaf, begin 2020, zag ik een bericht op facebook van Hoefslag Magazine. Mijn lieve vriendin Esther stuurde dit bericht naar mij door, waarin stond dat ze een fotografie stagiaire(s) zochten. Ik verwachtte er niet zoveel van, maar stuurde toch een berichtje. Het bleek mogelijk om op een soort freelance basis te werken, echt een buitenkans! Ik mocht portfolio sturen en hoewel degene aan de andere kant van de mail het volgens mij nog niet zoveel soeps vond, zag haar collega er gelukkig wél potentie in en zo stuurden ze mij op pad voor mijn allereerste opdracht.
Alle mensen, wat was ik zenuwachtig! Ik googelde de desbetreffende persoon die op de foto moest komen, en er bleek vrij weinig te vinden. Ik wist vanuit de opdrachtgever dat het om iemand ging die veel verstand heeft van fokken van springpaarden, en meerdere goedgekeurde hengsten heeft gefokt. Ik belde dus op, en maakte een afspraak.
Ik weet nog dat het ontzettend ver rijden was, en dat ik tot mijn verbazing niet terecht kwam op een grote professionele stal. Ik kwam aan bij twee mensen op leeftijd, die mij op stonden te wachten bij het hek. Jenny Ekkel en haar man, beide dik in de 70, bleken achter hun - overigens prachtige, authentiek ingerichte- woning stallen en weilanden te hebben en zelf nog zorg te dragen voor een behoorlijk aantal fokmerries met veulens, en jonge paarden. Respect, op die leeftijd!
Ik werd super hartelijk ontvangen, Jenny was zelfs 's morgens nog naar het dorp gereden om een taartje te halen voor bij de koffie, hoe lief! Je kon direct aan alles merken dat dit een vakvrouw was, en ook dat ze al heel wat mindere ervaring had gehad met journalisten, fotografen, en andere mensen uit de paardenwereld. Ik verzekerde haar dat ik geen foto's naar Hoefslag zou sturen zonder dat zij ze zelf eerst gezien had, en dat zorgde ervoor dat ze gerust gesteld was dat er geen slechte foto's van haar prachtige paarden zouden verschijnen. Dat maakte de druk niet minder, want nu moest ik wel met iets goeds komen! En ik voelde me echt nog zo'n beginneling in de fotografie...
Ver rijden
Alle paarden werden van stal gehaald en vol enthousiasme aan mij getoond. De jonge, onbesuisde jaarlingen vlogen met hun lange benen de bak door voor actiefoto's, veulens dartelend in wei, de fokmerries, alles heb ik op de foto gezet. En toen kwam er nog een klein probleem; het is ook wel leuk als de mens op de foto staat! En bij deze mevrouw moest ik daar wel wat overredingskracht voor gebruiken. Iets dat ik later nog vaker tegen zou komen in mijn reportages voor tijdschriften; mensen laten graag hun stallen en paarden zien, maar zelf voor zo'n professionele camera met indrukwekkende lens staan is andere koek! Gelukkig wilde Jenny dan uiteindelijk wel met haar meest geliefde en succesvolle, oudere fokmerrie op de foto, en is het me gelukt om de waardevolle band tussen die twee vast te leggen, iets wat elke keer weer magisch is! Ik kwam met meer dan 800 foto's thuis, klein leermoment: die moet je dus ook allemaal uitzoeken en bewerken.... ietsje minder mag ook wel ;)
Het eindresultaat
Gelukkig waren ze bij Hoefslag meer dan tevreden met het eindresultaat, wat mijn zelfvertrouwen een boost gaf natuurlijk. Sterker nog, één van deze foto's is zelfs de cover foto geworden van de fokkerij-editie van dat voorjaar, hoe tof! Na een paar shoots als 'stage' gedaan te hebben, mocht ik voor het junioren tarief voor Media Primair gaan werken. Nog steeds ga ik met veel plezier naar de meest uiteenlopende plekken, om foto's te maken voor de diverse paarden tijdschriften van MP. Ik vind het nog steeds geweldig om te doen, en elke keer weer leer ik wat nieuws. Ik ben mijn vriendin Esther nog altijd dankbaar dat ze mijn op die advertentie gewezen heeft!
Tweejarige in de bak
Echte liefde!
